Best Ghazal Ever

पठाको'छु रहस्यका शब्दहरु कोरी आमा
पर्दा भित्र लुकेको वास्तविकता चोरी आमा

मुग्लानको रंगभेदी अतिवादी समाजमा
भिक्टभाषी कोही छैन खोज्छन् सबै जोरी आमा

सुनौला र सरल दिन बिताउँछु सोचेथें
तर आज जीवित छु ढुंगा गिटी फोरी आमा

संगै आउने साथीको नि छैन सानो घाउ त
उनी पनि बाँचेका छन् शौचालय सोरी आमा

प्रचण्ड गर्मी महिना त्यही माथि ताता गाली
भएकोछु लास सरी ज्यूँदै यहाँ मोरी आमा

सानै छाडी प्रदेश आएँ जिज्ञासाले पोल्दैछ
बिसर्िएकी सम्झन्छन् मलाई छोराछोरी आमा


मंसीर लाग्यो घरमा हुर्किएकी बहिनी छ
कुरा छिन्नु पठाइदिन्छु टिका धागो डोरी आमा

ठूलो खँडेरीले गर्दा भोकमरी छायो सुन्छु
सकियो कि अन्नहरु मकै कोदो तोरी आमा

पश्चातापको भूमरीमा रुमिलंदै छु यहाँ
मेरो पीर नलिएर खानु पेट भोरी आमा

कपोल कल्पित
पाल्पा, रामपुर ५ आदर्शनगर
हाल : Omega Int'l College
कुमारीपाटी ललितपुर

Ghazal

म मरेको दिन तिमी, हाँस्छौ कि रुन्छौ सानु ?
खुचिङ पो भन्छौ कि, त्यसै मुच्र्छा हुन्छौ सानु ?

सँगै हुँदा रिस गर्छौ, भित्र माया छ कि कतै ?
खस्न खोज्ने आँसुलाई, खसाल्छौ कि थुन्छौ सानु ?

सोच्दा सोच्दा मन घुम्छ, के के सोच्छु मनभित्र
देखेपछि मेरो लाशलाई, तर्कन्छौ कि छुन्छौ सानु ?

रुन्छन होला परिवारका, वियोगमा डाँको छोडि
गाह्रो होला हाँस्नलाई, कि पिरव्यथा फुन्छौ सानु ?

कुरा होलान गुन बैगुनका अनि मेरो बारे
चुन्न परे गुन र बैगुन, तिमी कुन चुन्छौ सानु ?

मर्ने जान्छन मरिकन बाँच्नेलाई दूख हुन्छ
मनको माया समाल्छौ कि अर्को घर बुन्छौ सानु ?

मैलो हुन्छ अरे मन मरेकालाई देखेपछि
के के गर्छौ शुद्ध हुन, कि जिउ धुन्छौ सान ?ु

सजिलो छ भन्नलाई भोग्न गाह्रो पर्छ नि त
मान्छे पिच्छे फरक अर्ति कस्का कुरा सुन्छौ सानु ?

अर्जुन दाहाल “अपवाद”
मिर्गे–५,चिलाउनेखर्क,दोलखा
जनकपुर,नेपाल